رابطه مؤلفه های سرمایه انسانی و مؤلفه های سازمان یادگیرنده در اعضاء هیئت علمی مجتمع بیمارستانی امام خمینی(ره) تهران در سال ۱۳۹۰

مقدمه: سازمان ها به منظور افزایش مزیت رقابتی خود به جستجو برای دستیابی به رویکردهای مبتکرانه و نوآورانه می پردازند و تنها سرمایه های انسانی هستند که می توانند در محیط پرتلاطم و پیچیده رقابت جهانی ایجاد مزیت رقابتی نموده و برای سازمان ها سودآور باشند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه مؤلفه های سرمایه انسانی و مؤلفه های سازمان یادگیرنده در اعضاء هیئت علمی مجتمع بیمارستانی امام خمینی(ره) تهران در سال 1390 صورت گرفت. مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی-تحلیلی ‏که به طور مقطعی انجام شده ‏است. جامعه پژوهش را 227 نفر از اعضاء هیئت علمی مجتمع بیمارستانی امام خمینی(ره) تشکیل ‏دادند. ابزار گردآوری داده‏ ها پرسش نامه بود که روایی آن با استفاده از نظرات متخصصان و پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ(94/0) به تأیید رسیده است. داده ها با استفاده از روش آماری توصیفی(میانگین، واریانس و...)، و ضریب همبستگی اسپیرمن و با استفاده از نرم افزار spss vol.16 تجزیه و تحلیل شد. یافته‏ های پژوهش: نتایج حاکی از متوسط بودن وضعیت یادگیرندگی سازمان از نظر اعضاء هیئت علمی در مجتمع بیمارستانی امام خمینی(ره) بود. هم چنین ضریب همبستگی نشان داد که بین مؤلفه های سرمایه انسانی و مؤلفه های سازمان یادگیرنده ارتباط مثبت و معناداری وجود داشت.(p<0.005) بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد، بین مؤلفه های سرمایه انسانی با مؤلفه های سازمان یادگیرنده همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. لذا به کارگیری این الگو، به عنوان یکی از جدیدترین و کارآمدترین نظریه ها و رویکردهای مدیریتی در نظام سلامت که الگویی مناسب جهت توسعه و تعالی سازمان های امروزی است ضرورت دارد.